Dasje (lucky): | Vrijdag, september 26, 2008 17:08 |
Blij jou levend en écht hier weer te mogen lezen Ronny! Héél mooi...ik lees er een tikje heimwee in en het raakt me. Liefs Dasje ;o) |
|
kerima ellouise: | Vrijdag, september 26, 2008 11:39 |
soms moet er maar een ietsie pietsie je treffen, om een heel gevoel, herinnering, herkenning omhoog te brengen...en dat is toch een mooi teken dat het in je hart verder leeft liefs, kerima ellouise |
|
Innerchild: | Vrijdag, september 26, 2008 11:34 |
Mooi dat herinneringen in een ander weer kunnen verder leven ... dàt zijn juist de dingen die in het leven belangrijk zijn (anders zou je die dingen niet terug herkennen.) Lieve groet, Inner |
|
~* Lady Love *~: | Vrijdag, september 26, 2008 11:12 |
Och hieronymus, zou me er geen zorgjes over maken :) geniet, en glimlach, het is ''n prachtige dag. liefs van jouw Lady Love |
|
Ria Klein Herenbrink: | Vrijdag, september 26, 2008 10:30 |
Elke herinnering zal ergens een beeld oproepen en misschien moeten we daar niet eens over denken maar het stukje herinnering gewoon weer laten leven op dat moment in wat voor vorm dan ook liefs en fijne dag Ria |
|
Windwhisper: | Vrijdag, september 26, 2008 10:21 |
Goede morgen Hyronimus, weet je, in mijn hart blijven ze leven, dus als ik om kijk naar toen, zie ik ze nu weer voor me staan ook als ik op straat loop, kan ik ineens denken...dat kan toch niet, als ik dan een herkenbare schaduw zie Aansprekend jouw gedicht, me bijna op het lijf geschreven lieve groet Cobie kuzzzz |
|
Meneer Zes: | Vrijdag, september 26, 2008 10:19 |
Moet je aan Dr. WHO vragen denk ik Exterminate! Meneer Zes |
|
Auteur: Hieronymus | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 26 september 2008 | ||
Thema's: |