onrust...
onrust...
De tijd tikt traag voorbij.
Je ziet de wijzers van de klok tikken.
Nog steeds is het buiten donker.
Dan na uren draaien zie je eindelijk de eerste stralen.
Ik hoor je stem en je zegt hoe je mij mist.
Kon je thuis de rust maar voelen.
De tijd tikt traag voorbij.
Je ziet de wijzers van de klok tikken.
Nog steeds is het buiten donker.
Dan na uren draaien zie je eindelijk de eerste stralen.
Ik hoor je stem en je zegt hoe je mij mist.
Kon je thuis de rust maar voelen.
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Vrijdag, september 26, 2008 15:56 |
| ...tijd moet dan bijna stilstaan...knuffel... liefs kerima ellouise |
|
| tulpje: | Vrijdag, september 26, 2008 13:33 |
| stilmakend mooi liefs en knuffsss |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 26 september 2008 | ||
| Thema's: | ||