Stel dat ik stomdronken voor je zou staan: kotsend
in het kwadraat terwijl ik op je schoenen plas.
Stel dat ik het over niets anders zou kunnen hebben
dan mezelf en geld, véél geld godverdomme
dat ik me daar hees over stoef.
Beeld je in dat ik iedereen om je heen uitkafferde:
je kleine zus en je zieke moeder. En dat ik daarna
een finale van debiliteit plaatste en als een zielig hoopje
in elkaar stuikte en zou huilen, huilen, huilen,...
Beeld je dit even in, liefste.
Zie mij één ogenblik zo voor je staan.
Zou je me dan in de steek laten of
heb je daar veel minder voor nodig?