Nu nog wakker...
Nu nog wakker...
Nu drie nachten verder.
Nog steeds niet geslapen.
Je ziet er vermoeidheid.
Maar steeds schok je.
Als je in slaap valt.
De artsen weten het niet.
Ze doorzoeken de medicatie.
Wij als dierbare leven mee.
Komen om en om bij je langst.
Je pa zal blijven slapen.
Ik ben vandaag bij je geweest.
Je kwam tot rust en lag met ogen dicht.
Ik hoop dat het je vanacht zal lukken.
Nu drie nachten verder.
Nog steeds niet geslapen.
Je ziet er vermoeidheid.
Maar steeds schok je.
Als je in slaap valt.
De artsen weten het niet.
Ze doorzoeken de medicatie.
Wij als dierbare leven mee.
Komen om en om bij je langst.
Je pa zal blijven slapen.
Ik ben vandaag bij je geweest.
Je kwam tot rust en lag met ogen dicht.
Ik hoop dat het je vanacht zal lukken.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, september 27, 2008 21:25 |
| blijf erin geloven en vertrouwen hebben het zal rust brengen in deze moeilijke tijd | |
| tweety-ysje: | Zaterdag, september 27, 2008 21:01 |
| dat hij toch probeer te slapen of dan toch zal rusten héél veel sterkte wil ik jullie wensen | |
| johandedichter: | Zaterdag, september 27, 2008 20:30 |
| sterkte toegewenst ik steek een kaarsje op gr johan | |
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2008 | ||
| Thema's: | ||