in haar leven
liep het steeds fout
misbruik en geweld
maakte van haar leven
een zwart tapijt
soms moest ze op de koude vloer slapen
of werd er met eetgerei door huis gesmeten
ze beleefde ook mooie momenten
al waren het minder
tot die éne dag een aanslag
op haar leven werd gemaakt
ze voelde in een dronken bui
van haar echtgenoot
een hand op haar keel
ze werd met haar hoofd tegen de muur geslagen
ze verdedigde zichzelf dapper
ook toen men haar van de trap wilde duwen
haar geestelijke mishandeling was erger
ze werd als slecht beschouwd
toen bleef ze trouw aan zijn zijde staan
die gebeurde zestien jaar geleden
maar ze kan het niet vergeten
ze sloot haar ogen voor de waarheid
ze moet het een plaatsje geven
toch blijft ze het angstig haasje
veel geluk heeft ze niet gekent
tot nu ze nog maar pas
iemand heeft gevonden
waar ze zich veilig bij voelt
toch heeft ze nooit in zijn armen gestaan
een knuffel of een kus gegeven aan hem
ze moet nog zoveel verwerken
dat probeert ze nu stap voor stap
dit is een stukje uit haar leven
dat ze ooit helemaal wil vergeten
let op: dit verhaal is fictief geschreven