blauwe maan
de fonkeling in je ogen
weerkaatst het blauwe licht
van onze laatste maan
de mooiste avond samen
het zachte van je wangen
gestreeld door late wind
kleurt tot rode, kleine zonnen
appels voor de nacht
jouw tranen leven
en verdrogen op je lippen
zij vertellen verhalen
over onze dagen samen
o, blauwe maan
verstop je in haar ogen
ontvoer haar warme stem
verberg je in de wolken
vertoon je elke avond
zodat ik nooit vergeten zal
haar zachte vrouwenwangen
en hoe mooi
't wit van haar ogen was
weerkaatst het blauwe licht
van onze laatste maan
de mooiste avond samen
het zachte van je wangen
gestreeld door late wind
kleurt tot rode, kleine zonnen
appels voor de nacht
jouw tranen leven
en verdrogen op je lippen
zij vertellen verhalen
over onze dagen samen
o, blauwe maan
verstop je in haar ogen
ontvoer haar warme stem
verberg je in de wolken
vertoon je elke avond
zodat ik nooit vergeten zal
haar zachte vrouwenwangen
en hoe mooi
't wit van haar ogen was
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, september 29, 2008 19:52 |
| poezie van de bovenste plank gr.janny |
|
| mobar: | Zondag, september 28, 2008 21:04 |
| Erg mooi! groet, M. |
|
| Dwaallicht: | Zondag, september 28, 2008 20:59 |
| Klasse... prachtig stukje poëzie, heel graag gelezen! Liefs Dina |
|
| maria : | Zondag, september 28, 2008 12:36 |
| prachtige poezie! liefs, maria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gerhardus | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 september 2008 | ||
| Thema's: | ||