Mijn eigen ik
Mijn eigen ik
Voor de buitenwereld ben ik altijd happy en blij,
Helaas is de werkelijkheid vaak anders voor mij.
Mensen zien mij als een echte harde bikkel,
Zij zien niet de binnenkant, alleen maar de wikkel.
Wil ik wel dat mensen mijn binnenkant zien?
Wil ik wel dat iemand mijn tranen ziet als ik grien?
Eigenlijk niet, maar soms een klein beetje wel,
Ik probeer het maar ben bang dat ik me dan aanstel.
Ik kan mijn pijn en verdriet simpelweg niet delen,
Dit is een effect vanuit mezelf wat ik heb bij velen.
Het komt door mij, niet dat het aan de ander ligt,
Rammelt mijn masker dan sla ik helemaal dicht.
Pijn en verdriet beleef ik helemaal alleen,
Daar kies ik zelf voor, mij troosten kan geen een.
Ik heb geprobeerd te delen maar het lukt me niet,
Ik zet onbewust toch mijn masker weer op, niemand die het ziet.
Want mijn masker is mijn troost en mijn steun,
Vandaar dat ik niet op andere schouders leun.
Ze zeggen wel eens "Jong geleerd is oud gedaan",
Zo is het bij mij ook gegaan.
Want ik heb van klein kind af aan,
Al overal helemaal alleen voor gestaan.
Niet delen en niet praten is mij aangeleerd,
Waarom vinden anderen mij daardoor verkeerd?
Jezelf veranderen is moeilijk als je eenmaal zo bent,
Ik weet niet meer beter, ik ben niet anders gewend.
Verdriet en pijn delen is iets wat ik niet meer leer,
Zo ben ik nu eenmaal, iets wat ik van mezelf accepteer.
Accepteren jullie dit ook van mij, zonder geklier,
Ik ben gelukkig en happy zo, op mijn eigen manier!
Voor de buitenwereld ben ik altijd happy en blij,
Helaas is de werkelijkheid vaak anders voor mij.
Mensen zien mij als een echte harde bikkel,
Zij zien niet de binnenkant, alleen maar de wikkel.
Wil ik wel dat mensen mijn binnenkant zien?
Wil ik wel dat iemand mijn tranen ziet als ik grien?
Eigenlijk niet, maar soms een klein beetje wel,
Ik probeer het maar ben bang dat ik me dan aanstel.
Ik kan mijn pijn en verdriet simpelweg niet delen,
Dit is een effect vanuit mezelf wat ik heb bij velen.
Het komt door mij, niet dat het aan de ander ligt,
Rammelt mijn masker dan sla ik helemaal dicht.
Pijn en verdriet beleef ik helemaal alleen,
Daar kies ik zelf voor, mij troosten kan geen een.
Ik heb geprobeerd te delen maar het lukt me niet,
Ik zet onbewust toch mijn masker weer op, niemand die het ziet.
Want mijn masker is mijn troost en mijn steun,
Vandaar dat ik niet op andere schouders leun.
Ze zeggen wel eens "Jong geleerd is oud gedaan",
Zo is het bij mij ook gegaan.
Want ik heb van klein kind af aan,
Al overal helemaal alleen voor gestaan.
Niet delen en niet praten is mij aangeleerd,
Waarom vinden anderen mij daardoor verkeerd?
Jezelf veranderen is moeilijk als je eenmaal zo bent,
Ik weet niet meer beter, ik ben niet anders gewend.
Verdriet en pijn delen is iets wat ik niet meer leer,
Zo ben ik nu eenmaal, iets wat ik van mezelf accepteer.
Accepteren jullie dit ook van mij, zonder geklier,
Ik ben gelukkig en happy zo, op mijn eigen manier!
Reacties op dit gedicht
| Sasan: | Zaterdag, juli 27, 2002 18:26 |
| Goed gesproken. OP je eigen manier lukt het volgens mij ook het beste. Mooi gedicht. |
|
| Di Angeli: | Woensdag, maart 27, 2002 22:13 |
| Zelfvertrouwen is een gezonde bodem om uit te groeien tot een wonderlijke bijzondere boom, veelal alleen in dromen. Maar je kunt deze ook zijn.... buiten je dromen, echt! Je zit op de goede weg. Liefs |
|
| Marieke 14: | Woensdag, maart 27, 2002 13:10 |
| heel mooi en heeeel herkenbaar... | |
| Ana: | Woensdag, maart 27, 2002 09:14 |
| Ik wed en weet dat er zelfs achter dat masker heel speciale en goede dingen zitten. Haal het weg bij mensen die het waard zijn - en anders niet. Liefs Ana |
|
| free: | Woensdag, maart 27, 2002 08:39 |
| ik vind je ook lief guppie snel weer op msn lees mn goddinnen en leer jezelf kennen..100 kanten van n vrouw we dragen soms allemaal maskers.. be yourself!je bent goed zoals je bent liefs free |
|
| bevertje: | Woensdag, maart 27, 2002 08:12 |
| Ik vind je liefffffffffff !! Knuffffffffffffff je grote vriendin |
|
| Driegeetjes: | Woensdag, maart 27, 2002 01:38 |
| Bij Mensen die van je houden, behoef je niets te zeggen... Zij weten..., omdat ze met hun hart luisteren... En dat zijn de mensen die je nóg Gelukkiger maken! Maar het Ware Geluk..., dát zit in jezelf... DrieGeetjes |
|
| christina: | Woensdag, maart 27, 2002 01:05 |
| Je kent mijn gedicht he van over mijn masker | |
Over dit gedicht
| Auteur: Guppie | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||