Vrijheid is alleen voor vogels
En dan pas pas ik voor een woord,
als het al dood is.
Nadat het zoutloos zwervend door het zand
gegidst door de kamelen
beide bulten leegzoog van de hitte
maar toch stierf
Dat kwam omdat het al skelet was
de sleutel tot een beeld
en lege doos zonder gevoelen
Geef mij maar woord
dat klank is en emotie
dat danst over het water
en verdrinkt
om liefde
of om rottend vlees
Mijn woord,
het sap van onze passionele moord,
is als een kuur
en telkens ik het hoor
denk ik spontaan aan vrijheid
Maar vrijheid is alleen voor vogels...
Ach had ik maar de borsten van een engel in mijn handen
en niet haar vleugels om te vluchten aan mijn lijf
als het al dood is.
Nadat het zoutloos zwervend door het zand
gegidst door de kamelen
beide bulten leegzoog van de hitte
maar toch stierf
Dat kwam omdat het al skelet was
de sleutel tot een beeld
en lege doos zonder gevoelen
Geef mij maar woord
dat klank is en emotie
dat danst over het water
en verdrinkt
om liefde
of om rottend vlees
Mijn woord,
het sap van onze passionele moord,
is als een kuur
en telkens ik het hoor
denk ik spontaan aan vrijheid
Maar vrijheid is alleen voor vogels...
Ach had ik maar de borsten van een engel in mijn handen
en niet haar vleugels om te vluchten aan mijn lijf
Over dit gedicht
| Auteur: Bavo Van Ginderen | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2008 | ||
| Thema's: | ||