Zwieren en zweven en...
een eindeloze eenzame rivier
brengt mij waar ik wil zijn
gewoon ver weg van hier
ergens ver zonder een eind
verlost van deze ellende en pijn
zonder slaap of liefde
kan ik niet gelukkig zijn
lig enkel te denken in mijn bed
aan alles wat ik heb ooit heb gehad
een prachtig verleden vol met pret
herinneringen over dat ik met jou
op onze schommelstoel zat
zie je nog steeds slapen
terwijl ik door bleef zwieren
zwieren zweven en weer zwieren
slaap lekker
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2008 | ||
| Thema's: | ||