Een nieuwe tijd
los laten
om vast te houden
ik liet jou gaan
jij wilde niet
teveel ruimte
teveel verdriet
het leek wel
of jij toen pas zag
zij is de vrouw
die werkelijk inhoud
aan mijn leven geeft en gaf
Reacties op dit gedicht
| Klaes: | Dinsdag, september 30, 2008 06:33 |
| en ik lees hier zoveel meer,, leafs/klaes |
|
| japonica: | Maandag, september 29, 2008 20:01 |
| Genoten !!! Liefs Jap |
|
| Cora (ZIJ): | Maandag, september 29, 2008 12:16 |
| Dichtbij jezelf blijven en flinke dosis geduld aan laten rukken :) Erg mooi weer ;) |
|
| Kaa: | Maandag, september 29, 2008 11:44 |
| Dank je voor dit, hoe mooi! Liefs Kaa. |
|
| gewoon gezellig: | Maandag, september 29, 2008 09:41 |
| HET LEVEN IS NOG STEEDS ALS EEN SCHOMMEL....LIEFS... | |
| Ria Klein Herenbrink: | Maandag, september 29, 2008 09:09 |
| Ik kan er niet omheen Willem en Cobie zijn zo duidelijk in hun antwoord dat ik ze maar volg :-) met nog wel even de opmerking dat ik het rakend mooi beeldend vind;) liefs Ria |
|
| Windwhisper: | Maandag, september 29, 2008 09:02 |
| ik sluit me bij Willem aan hoor Annemieke voor de volle honderd duizend procent kuzzzz Goeie mogguh kuzzz met liefs Cobie |
|
| lommert: | Maandag, september 29, 2008 08:47 |
| triest vandaag..? omden-drommelnie..los laten om vast te houden..vrijheid in ''gebondenheid''..altijd weer met elkaar rekening houden..mm..ze lopen om je heen:) niet op de kop laten zitten he haha..liefs weer willem |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Annemieke van der Ven | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2008 | ||
| Thema's: | ||