Oud
Het licht tussen gevallen bladeren
van een winderige zonnige herfstdag
maakt oude tevreden mensen zo uniek
levenslijntjes omrand, ontroerend mooi
van een winderige zonnige herfstdag
maakt oude tevreden mensen zo uniek
levenslijntjes omrand, ontroerend mooi
De worsteling van het verval is al tijden
gestaakt, vrezeloze weerkaatsende spiegels
herkennen schaamteloos hun eigen ikken
gestaakt, vrezeloze weerkaatsende spiegels
herkennen schaamteloos hun eigen ikken
door het zo helder als water doch broze glas
(oud herfstgedichtje)
Reacties op dit gedicht
| Gerhardus: | Maandag, september 29, 2008 17:20 |
| wijsheid, leven, inzicht straalt uit dit gedicht. knap. | |
| fortuna: | Maandag, september 29, 2008 17:09 |
| spiegels weerkaatsen de ziel met nieuw leven... Liefs |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, september 29, 2008 14:17 |
| zo mooi goed gedaan gr.janny |
|
| Yellow: | Maandag, september 29, 2008 14:09 |
| ik vind het een pareltje, Y. |
|
| 88: | Maandag, september 29, 2008 13:14 |
| ik mocht bij jou kritiek geven he Cora?het woordje `schaamteloos'' valt uit de toon, ze worden geconfronteerd met de eigen ikken, dus zou schaamtelijk, beschaamd schaamvol, dat pijnlijke in de tekst mogen zijn als je plots in die spiegel kijkt. dát bedoel ik, excuses weer voor de bemoeizucht,maar blijf me lief vinden.. kwijl kwijl..pff,maaruh.. zie je ook wat ik bedoel? graag gelezen weer, 88 |
|
| Cora (ZIJ): | Maandag, september 29, 2008 12:13 |
| Zeker weten Janny ;) | |
| Lily May Parker: | Maandag, september 29, 2008 12:05 |
| een oud herfstgedichtje met stijl cora, erg mooi dit liefs Lily May xxxxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cora (ZIJ) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2008 | ||
| Thema's: | ||