stilte
Het is niet de stilte
van naderend noodweer,
donker en dreigend,
vol van gevaar.
Het is niet de stilte
van rustige vrede,
eenheid en liefde,
dicht bij elkaar.
Wat blijft is een stilte
niet te verdringen,
zelfs niet door praten
lachen en zingen.
De stilte waarin
je geen antwoord meer krijgt,
omdat op je vragen
de hemel zelfs zwijgt
van naderend noodweer,
donker en dreigend,
vol van gevaar.
Het is niet de stilte
van rustige vrede,
eenheid en liefde,
dicht bij elkaar.
Wat blijft is een stilte
niet te verdringen,
zelfs niet door praten
lachen en zingen.
De stilte waarin
je geen antwoord meer krijgt,
omdat op je vragen
de hemel zelfs zwijgt
Reacties op dit gedicht
| vergeet(meniet): | Maandag, november 08, 2010 18:18 |
| Durfden horen. |
|
| vergeet(meniet): | Maandag, november 08, 2010 18:16 |
| De stilte van een brekend hart. Ik lees tussen de regels van uw stilte. Ik hoor alleen Wat je mij niet kan zeggen. De smalle lippen van de bitterheid Zuigen onze laatste adem op. Je huilt mij nog even onder En loopt dan mijn gevoel voorbij. Ik lik nog even aan je naam, Roep tevergeefs je ogen wakker. Je legt mij uit Dat niets meer te begrijpen valt Dat onze toekomst Al aan de eindstreep was Voor wij het startschot < |
|
| Vae Victis: | Dinsdag, oktober 14, 2008 19:58 |
| Indrukwekkend | |
| -marij-: | Donderdag, oktober 02, 2008 14:02 |
dus zwijg, fluister of spreek of zeg iets... iets dat mooier klinkt dan de stilte... Marij |
|
| *ann: | Maandag, september 29, 2008 19:01 |
| prachtig dit.. ben er stil van | |
| Gerhardus: | Maandag, september 29, 2008 17:04 |
| de hemel zwijgt al duizenden jaren.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: dreamer | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2008 | ||
| Thema's: | ||