| Jacky Van den Berghe: | Woensdag, oktober 01, 2008 02:32 |
| Ook in het tijdperk der verlorenen zijn er ''gewonnenen, beste Esteban! Op de momenten dat je het alleen moet doen antwoordt God niet, op dat cruciaal moment vraagt zelfs Christus, zich af: ''Heer, waarom heb je mij verlaten?'' Zoals een vader naar zijn zoon niet meer luistert als hij weet dat hij het (al) alleen kan! Alleen al door het zijn bestaan te erkennen kan men ''het monster'' verlossen zodat het zich kan ontplooien tot een heilzaam wezen. dank voor dit gedicht! Liefs, jacky |
|
| Quicksilver: | Woensdag, oktober 01, 2008 00:12 |
| Klinkt en leest ergg verloren en droevig lieve estaban! liefs,knuffs dicky |
|
| Dasje (lucky): | Dinsdag, september 30, 2008 14:21 |
| Dat monster wél...maar jij bent sterker. Hang-on! Héél mooi...zoveel gezegd met zo weinig woorden. Pràchtig! Liefs Dasje ;o) |
|
| Lily May Parker: | Dinsdag, september 30, 2008 09:39 |
| ik krijg het even koud van je gedichtje lieve Esteban...je hebt het prachtig verwoord...zoals steeds kus Lily May xxxxxxxx |
|
| Auteur: esteban. | ||
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 30 september 2008 | ||
| Thema's: | ||