Ooit.
Ooit.
Huiselijk geweld; nergens kan ik heen
vastgeketend aan jou, afhankelijk verklaard
Vrijheid ontnomen, de deur is op slot
Eenzaam wacht ik op de vrijheid die ooit zal komen,
eens zul je vergeten mij op te sluiten, en dan ren ik,
dan vlucht ik
Nergens kan ik heen, zonder vrienden…
Alles heb je mij ontnomen
zelfs mijn vertrouwen, liefhebben kan ik niet
Het enige wat ik nog heb zijn mijn gedachten,
als je toch eens wist wat daar in om gaat,
dan zou je me waarschijnlijk vermoorden
Ooit mijn kans op liefde, ooit krijg ik mijn kans
Alles is beter dan bij jou te zijn.
mijn liefde voor jou is allang dood,
tot haat gewekt
Elke keer neem ik me voor; dit was de laatste keer
Lion Queen.
zie ook: http://communities.zeelandnet.nl/data/gedachten/
zie ook: http://communities.zeelandnet.nl/data/gedachten/
Reacties op dit gedicht
| Jan de haan: | Vrijdag, oktober 03, 2008 13:14 |
| wel zeer heftig dit schrijven Peter groeten Jan |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, september 30, 2008 16:31 |
| Zeer heftig schrijven lieve Peter! Raak hier stil van. liefs,knuffs dicky |
|
| MikadO: | Dinsdag, september 30, 2008 13:43 |
| Prachtig gedicht, heel heftig. Goed dat de hoop er nog in zit! | |
| Am92: | Dinsdag, september 30, 2008 11:20 |
| je mag me ook altijd een bericht sturen! | |
| Am92: | Dinsdag, september 30, 2008 11:19 |
| Jemig heftig schrijven , kies voor jezelf je bent het waard ... kies voor het leven. liefs amber |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Peterdw. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 september 2008 | ||
| Thema's: | ||