De kooi
Het duister maakt druppels onzichtbaar,
Slechts een klein troostend gebaar,
In de naam van het eeuwig kwaad,
Was mijn gelaat!
Deze ronde aardbol was zo mooi,
Beloftevol doch een kooi,
Eens geboren zijn we gevangen,
Gedoemd tot een leven van verlangen,
Het licht schijnt ver weg,
Nachtstralen verduisteren de heg,
Regen maakt plaats voor mist,
Het eeuwige leven werd hier ooit gewist,
Filosofie maakte plaats voor goden,
Alles genot werd verboden,
Het zwart werd in het duister gegoten,
De enige vrijheid is voor de doden.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zondag, oktober 05, 2008 23:06 |
| goed verwoord | |
| lindssayhondje: | Woensdag, oktober 01, 2008 16:06 |
| mooi,en het is waar | |
Over dit gedicht
| Auteur: into | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 30 september 2008 | ||
| Thema's: | ||