vandaag heb ik een boom geplant
Vandaag
heb ik
een boom geplant
en durfde
ik te
huilen
Hij hield
van bomen
van het
geritsel
in de stilte,
het gevoel
te kunnen
schuilen.
Van de
takken
die dikke
druppels
huilde
als het bos
verdrietig was.
Vandaag
heb ik
een boom
geplant.
Het was wat het was.
*nena*
Reacties op dit gedicht
| frauke: | Donderdag, maart 28, 2002 23:00 |
| de wortels verankerd bemest met schone grond deze boom zal groeien daar waar jij vergiffenis schonk. echt heel mooi carolien, liefs frauke. |
|
| Hans Winter: | Donderdag, maart 28, 2002 07:43 |
| Er staat een boom aan zuiver stromend water, hoog gebogen van de zwaarte van de almaar trage regen, val na val na vogelvlucht zo duldzaam droef gerucht in grijze lucht, ik weet niet of ik huil en jou toch nooit verliet, of niets vergeten schuil, wij moesten samen herfst verdragen, maar ik ga daar soms van jou niet meer zo somber toch naar terug, en luister veel verzwegen starend naar het druipen, dat e |
|
| .:.Rian.:.: | Woensdag, maart 27, 2002 22:40 |
| ik krijg een beeld bij je gedicht... Van een persoon die jij lief hebt gehad...waar het bos nu om huilt... Ik denk dat iedereen je woorden anders zal uitleggen, maar ze zijn onbetwistbaar mooi!!!! |
|
| stefan: | Woensdag, maart 27, 2002 14:00 |
| Adembenemend is het zonder bos. Mooi gedicht. | |
Over dit gedicht
| Auteur: nena | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||