Daar aangemeerd
Daar aangemeerd.
Zie je al zachtjes kloppen
daarboven
na het aanmeren van je wolkje
en
bedeesd vragen of je binnenmag
je roosjes nog stevig in je handje omklemd
dat zovele malen
men ijverige lippen het zwijgen oplegde
al was het maar
om me te laten zien
dat ik stille genieten kon
van t’gene de schepper aller dingen je gegeven had
doch nu weer ontneemt
met simpele dood
als door eeuwig slapen vermomd.
Sammeke.
.
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Woensdag, maart 27, 2002 22:40 |
| Prachtig... Sammy de Zuchter! | |
| Robski: | Woensdag, maart 27, 2002 22:40 |
| Weeral very nice... :) Liefs, Rob |
|
| Di Angeli: | Woensdag, maart 27, 2002 21:21 |
| Een geheel andere insteek als mijn gedicht vandaag. Maar deze is er niet minder om. De vertaling van deze weg naar boven is romantisch en volle acceptatie. | |
| waterval: | Woensdag, maart 27, 2002 20:32 |
| hoe oneindig teder en lief.... héél mooi..... |
|
| Ana: | Woensdag, maart 27, 2002 17:45 |
| Amaai - nice ! | |
| Driegeetjes: | Woensdag, maart 27, 2002 16:10 |
| Schitterend!!! DrieGeetjes |
|
| louise: | Woensdag, maart 27, 2002 14:19 |
| *zucht* heel mooi geschreven liefs louise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sammy de zutter | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||