Vandaag wil ik slapen.
Ik hoor de wekker gaan.
En ik heb in deze dag geen zin.
Laat me slapen, ik kan vandaag de dag niet aan.
Maar iets van mijn lijf, gaat er tegenin.
Dus loop ik naar de spiegel, en zie mezelf daar staan.
Verre van fris zoek ik mijn zin.
Om aan deze dag te beginnen.
Die gaat tegen al mijn gevoelens in.
Met moeite sleur ik mezelf naar beneden.
Liever was ik eeuwig blijven slapen.
Maar dat lost de problemen niet op.
Na nog een keer gapen.
Besluit ik er voor vandaag het beste van te maken.
En ik heb in deze dag geen zin.
Laat me slapen, ik kan vandaag de dag niet aan.
Maar iets van mijn lijf, gaat er tegenin.
Dus loop ik naar de spiegel, en zie mezelf daar staan.
Verre van fris zoek ik mijn zin.
Om aan deze dag te beginnen.
Die gaat tegen al mijn gevoelens in.
Met moeite sleur ik mezelf naar beneden.
Liever was ik eeuwig blijven slapen.
Maar dat lost de problemen niet op.
Na nog een keer gapen.
Besluit ik er voor vandaag het beste van te maken.
Reacties op dit gedicht
| Dorientje schrijft: | Vrijdag, oktober 03, 2008 20:47 |
| Bedankt weer voor de leuke reacties. Gelukkig ben ik niet depressief. Heb het alleen af en toe moeilijk. Zolang je het positief bekijkt komt het allemaal goed. | |
| johandedichter: | Donderdag, oktober 02, 2008 21:58 |
| ben je depressief of lijkt dat maar toch een open gedicht ik zeg altijd maar voor je het weet is het weer voorbij graag gelezen gr johan | |
| Sunna: | Donderdag, oktober 02, 2008 21:36 |
| Goed zo, een nieuwe dag komt altijd weer. Maak er morgen weer wat van! Mooi geschreven, Sunna |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dorientje schrijft | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||