tranen
Gewoon even keihard janken,
die tranen laten stromen,
even huilen om alles en niets,
maar mijn tranen willen niet komen.
Ik voel ze branden,
ja ze zijn er wel,
in ieder oog een paar,
een stuk of...,
naja gewoon een heel stel.
Geduldig zal ik wachten,
tot ze beginnen te stromen.
Ooit zullen ze,
ja op een dag,
zullen ze eruit komen.
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Vrijdag, oktober 03, 2008 09:00 |
| herkenbare momenten dat in tranen uitbarsten.. kuzzz lieve groet Cobie |
|
| Innerchild: | Vrijdag, oktober 03, 2008 08:11 |
| Ja, ik ken dat gevoel ... Mooi omschreven gevoel ! Met liefs, Inner |
|
Over dit gedicht
| Auteur: babbous | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 03 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||