Ik kan niet schrijven, over wat me dwarszit
Niet schrijven, over wat ik denk
Duizenden gedachten, zweven door mijn hoofd
Honderden daarvan, gaan maar over één ding
Slechts tientallen, waar ik me aan vast kan grijpen
En één, die honderden samenvat
Eén ding, of beter, één iemand, waaraan ik constant denk
Honderden gedachten, vele tegenstrijdigheden
Te veel onzekerheid, om me ergens aan vast te klampen
Te veel twijfel, om erover te schrijven
Als ik met iets anders bezig ben,
Spookt het toch door mijn hoofd
Ik ben vaak afwezig,
Of het ontbreekt me aan enthousiasme
Slechts één ding, waar ik echt bezig mee kan zijn
Maar juist daarop loop ik vast
Ik kan alleen wachten, wachten op zekerheid
Of tenminste, méér zekerheid
Ik hoop dat deze keer, het niet blijft bij duidelijkheid
Dat niet wanhoop en verdriet regeren,
Maar juist vreugde en liefde
Dat deze keer anders is
Het zal wel niet zo zijn, maar toch
De hoop verlicht de onzekerheid,
En de niet voelbare pijn