Dromenjongen
tranen glijden over het zolderraam
daar in het kamertje der eenzaamheid
waar het dekbed al jaren niet verschoond is
en glazen oude drank op het nachtkastje staan
op de grond liggen wat dorre bladeren
en het rode tapijt is dof geworden na al die jaren
er hangt een geur van verdriet die je maar niet los laat
en in het bed ligt de jongen die enkel wou blijven dromen
Reacties op dit gedicht
| Gert: | Maandag, oktober 06, 2008 15:11 |
| Vooral je laatste zin is mooi!! Liefs |
|
| sunset: | Maandag, oktober 06, 2008 11:26 |
| Je schetst een heel eenzaam, verdrietig beeld hier. En toch, de nieuwe lente begint zich al te iontwikkelen weer. Groetjes, sunset |
|
| Ria Klein Herenbrink: | Maandag, oktober 06, 2008 10:01 |
| fictief wel erg mooi verwoord terwijl de inhoud pijnlijke dingen beschrijft liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||