Tis beter me gewoon maar met rust te laten,
ik word tog wle met verdriet achtergelaten.
Geen zin meer om nog 1 woord te spreken,
t duurt nu toch al zoveel weken.
Waarom zou ik blijven klagen?
en op antwoorden gaan jagen?
Want dat is het enige wat ik nu steeds weer doe,
het maakt me ook zo moe.
Moe om te weten dat ik nooit een antwoord zal krijgen,
Maar ik kan al die vragen niet langer verzwijgen.
Kon iemand maar zeggen:"het maak nie meer uit wat je doet",
als je wil; mag je stoppen voorgoed.
Stoppen is iets dat ik nu graag zou willen,
ik weet alle mensen verschillen,
Daardoor zullen velen het niet eens met deze beslissing zijn,
maar ik heb al zovaak gezegt; het is beter als ik verdwijn.....