wij zijn één
Als mijn voeten je betreden
door het stoffige mulle zand
wanneer ik wat van je raap
en stil koester in mijn hand
je geeft me het ademloos verlangen
steeds weer terug te keren
het gevoel van samen één zijn
dat kan en wil ik niet weren
met elke druppel regen voedt je
ik adem je volle teugen mijn hartedief
wij zijn één, tevreden hebben
we elkander lief…. zo lief… zo lief
Reacties op dit gedicht
| Dwaallicht: | Dinsdag, oktober 07, 2008 20:48 |
| Prachtig beeldend geschreven, graag gelezen! Liefs Dina |
|
| lommert: | Dinsdag, oktober 07, 2008 20:19 |
| pracht beelden met woorden...liefs weer;) willem |
|
| fortuna: | Dinsdag, oktober 07, 2008 19:16 |
| bedankt voor je herkenbare begripvolle reacties. ;) Fijne avond. Liefs |
|
| ninodepino: | Dinsdag, oktober 07, 2008 17:20 |
| Oooooooooooh wat een gezellig samenzijn!! prachtig Janny! en die kleur/structuur is geweldig. Liefs, nino. |
|
| fortuna: | Dinsdag, oktober 07, 2008 17:16 |
| één met de natuur en meer dan dat. Je knapt ervan op... Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||