Spiegel
Ik zei altijd dat wanneer ik in de spiegel keek,
slechts de helft van mezelf zag.
Jij was de andere helft.
Ik heb nooit geweten wie ik ben.
Maar ik weet nu wel dat ik mezelf kwijt ben.
Zelfs mijn naam zegt me niks meer.
Gestorven met een levend lichaam.
Aan een infuus van hartverscheurende muziek.
Als in een coma van scherven van diezelfde spiegel.
Scherven die geen geluk zullen brengen
maar meer dan 7 jaar ongeluk.
Er is voor mij maar een teken van leven.
Dat zijn mijn gedachtes en herrinneringen aan jou.
Dat we samen voor de spiegel stonden..
En we compleet waren..
slechts de helft van mezelf zag.
Jij was de andere helft.
Ik heb nooit geweten wie ik ben.
Maar ik weet nu wel dat ik mezelf kwijt ben.
Zelfs mijn naam zegt me niks meer.
Gestorven met een levend lichaam.
Aan een infuus van hartverscheurende muziek.
Als in een coma van scherven van diezelfde spiegel.
Scherven die geen geluk zullen brengen
maar meer dan 7 jaar ongeluk.
Er is voor mij maar een teken van leven.
Dat zijn mijn gedachtes en herrinneringen aan jou.
Dat we samen voor de spiegel stonden..
En we compleet waren..
Reacties op dit gedicht
| Samhain: | Maandag, oktober 13, 2008 20:12 |
| Heb je gedicht vandaag weer gelezen omdat ik iemand zozeer mis, hij hoort bij mij, het doet zo zeer | |
| Samhain: | Woensdag, oktober 08, 2008 20:31 |
| Ik ken die ervaring ... ik mis ook me andere helft ... hij die ik mis, liefs S. | |
| YuniQcorn: | Woensdag, oktober 08, 2008 12:08 |
| Ik heb dit gedicht een jaar geleden geschreven en ondertussen is alles weer ok ^^ Dit gedicht zegt meer hoe ik me voelde. Niet hoe ik heb gedacht ofzo. Dat is wel nogal een verschil ;) |
|
| sunset: | Woensdag, oktober 08, 2008 11:24 |
| Ondanks alle begrijpelijke en herkenbare pijn, het leven van jezelf mag nooit alleen en enkel maar afhankelijk zijn van die ander. Toch? Sterkte. Groetjes, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: YuniQcorn | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 08 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||