Mensen zijn boos
Op dat wat ze de schuld geven
Vaak zelf schuldig,
Maar de waarheid zorgvuldig aangepast
Mensen schreeuwen
Dat wat niet gehoord mag worden
Tegen de mensen
Waartegen ze het liefst fluisteren
Mensen hebben verdriet
Over dingen die ze niet in de hand hebben
Tranen vallen
Over onomkeerbare herinneringen
Mensen lachen
Om andermans fouten
Nietszien gegrinnik
Om hen die het goede willen doen
Mensen liegen
Tegen hen die dat niet verdienen
Luisterend naar hun eigen waarheid
Niet horend dat hun geliefden stilletjes huilen
Mensen zijn...
Dat wat ik opzettelijk vermijd
Tot ik met trots kan zeggen
Ik ben slechts de goudvis