dit was het dan
Pas nog zo mooi geschreven,
heb het pas nog gevoeld.
Dat mijn tranen niet gebruikt werden,
waarvoor ze waren bedoeld.
Maar nu blijven ze komen,
me snotlappen zijn bijna op.
Vandaag lijk ik leeg te lopen,
staat mijn leven op zijn kop.
Twee mensen, zo verschillend,
de ene vragend kom ik wel rond,
de ander levend in luxe,
waar geld niet in de weg stond.
Alles wou hij geven,
niets was hem te duur.
Maar het enige wat ze wou,
was puur uit de natuur.
Nee ik gaf niet om die centen,
of wat voor auto hij in rijd.
Ik wou gewoon een knuffel,
af en toe, op zijn tijd.
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Vrijdag, oktober 10, 2008 08:05 |
| verlangende woorden te lezen...liefs van mij willem |
|
| Windwhisper: | Donderdag, oktober 09, 2008 07:03 |
| ja juist die warme knuffel, was al wat nodig was, die werd niet gegeven, tranen kwamen, zakdoeken vol ontroostbaar verdriet lieve groet en goede morgen Cobie kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: babbous | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||