(Herfstkind)
De droomzoen
als ik rode vlinders zie
vochtig van de regen,
ik kom je elke nacht tegen.
Als mijn ogen gesloten zijn,
lig je smachtend naast mij zij,
dichterbij, dichterbij, blijf bij mij.
De kussens zo nat dat ik vergat,
dat ik de nacht alleen naast mijn
kussen heb gelegen, kom ik je
vannacht weer tegen?
(Johandedichter)
herinnering,
Zij huilde
in het zonlicht
hield haar handen
stil voor haar gezicht
De bloemen vroegen haar,
vogels streken neer,
“waarom huil je meisje,
heb je zeer?”
Zij snotterde,
verdrietig verder
en moppelde als
ik vertel dat ik bloemen
kan horen praten
dan sluiten zij mij op.
(pia^^)
Ik heb tot schaamte de titels en thema's gepikt van andere.De tekst is wel van mijzelf. totaal geen inspriratie en ik wilde iets minder negatief overkomen:)
Reacties op dit gedicht
| red one: | Vrijdag, oktober 24, 2008 20:16 |
| EDIT: wijzer met de dag, die meer en meer glimlacht. DIT EERSTE STUK IS COOL! |
|
| red one: | Vrijdag, oktober 24, 2008 20:16 |
| Ik ben maar schrijver, uit protest soms uit ijver. Ik beschrijf en verblijf in: Alle nieuwe avonturen, die mijn leven sturen, kanonnen die vuren, uren die langer duren, en verder doorborduren. Ik ben maar schrijver, van het vrije woord. omdat ik mag zeggen, verbanden mag leggen Iedereen het horen mag, ik ben mijn eigen gezag. Ik ben maar schrijver, van beperkte kennis, |
|
| Gerhardus: | Zaterdag, oktober 11, 2008 11:42 |
| bijzonder prijzenswaardig gedicht! | |
| esteban.: | Vrijdag, oktober 10, 2008 23:04 |
| spijtig... | |
Over dit gedicht
| Auteur: art310sr | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||