Verloren waarheid
Mijn hart blijft nog altijd
Naar jou verlangen
Het is alsof jou geest
Me steeds weer achtervolgd
Hoe hard ik ook probeer
Om alles los te laten
Ik zit vast in verlangens
Die niet toelaten jou te vergeten
Steeds weer beland ik in die hel
Van onze gelogen liefde
Het voelt zo verkeerd dat ik jou
Mijn hart gegeven heb
Is dit hoe jij het hebt gewild
Of heb ik mezelf laten vangen
Door gedachten zonder waarheid
Waar geen einde aan wil komen
Mijn fantasie is zo groot
Dat ik de realiteit niet meer terug vind
Ik blijf mezelf kapot maken
Aan een verlies uit mijn verleden
Naar jou verlangen
Het is alsof jou geest
Me steeds weer achtervolgd
Hoe hard ik ook probeer
Om alles los te laten
Ik zit vast in verlangens
Die niet toelaten jou te vergeten
Steeds weer beland ik in die hel
Van onze gelogen liefde
Het voelt zo verkeerd dat ik jou
Mijn hart gegeven heb
Is dit hoe jij het hebt gewild
Of heb ik mezelf laten vangen
Door gedachten zonder waarheid
Waar geen einde aan wil komen
Mijn fantasie is zo groot
Dat ik de realiteit niet meer terug vind
Ik blijf mezelf kapot maken
Aan een verlies uit mijn verleden
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, oktober 11, 2008 12:57 |
| Weet je, het leven stopt niet, nooit bij en met die ene; ook al kun je dat nu nog niet zien noch voelen. Liefs en mijn warme oprechte genegenheid, sunset PS: Als ik mag? ''Me steeds weer achtervolgT''. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ijsprinses_ | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 11 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||