In negen.

In negen.

ik verbind slechts de eindjes zelf
weer aaneen met de dag van morgen
alsof het loslaten van gisteren
een zwaardere beproeving was
dan het laten gaan van jou

ontmoet me waar overmorgen een is
met mijn gedachtengoed en weten
alsof de lucht lichter voelt
zonder de aaneenschakeling van jou
in het schijnen van de maan

ik sterren tellen kan een voor een
alsof ik stoppen zou bij negen
omdat ik wel weet dat zeven slechts
een spiegeling is van wat daarboven leeft
en in mijn ogen herboren is.

Geschreven door

Marina van Vledder

Reacties op dit gedicht

Marina van Vledder vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

elze:	Zaterdag, oktober 11, 2008 17:42
ik voel nog pijn bij jou Marina, weet je . het lijden van de mens komt vaak voort uit gehechtheid .. niet hechten maar houden van ..en loslaten .. laifs elze

sunset:	Zaterdag, oktober 11, 2008 15:33
Een graag gelezen bijzonder voelgedicht van jou Marina. Liefs en knuf, sunset

Yellow:	Zaterdag, oktober 11, 2008 15:14
bijzonder gedicht, Y.

Over dit gedicht

Auteur: Marina van Vledder
Gecontroleerd door: Marina
Gepubliceerd op: 11 oktober 2008
Thema's: [Verwarring] [Delen]