Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
In tweestrijd met mezelf (sterf met
¤ 25 december 2007 ¤
In twee strijd met mijzelf…
Dubbel van verlangen
Jou ogen en jou lach
Nooit meer zullen horen
Kunnen beleven
Als die ene dag…
Jij ogen helder
Jou hart dicht bij het mijn
Hoopte ik te veel
Op een eeuwig samen zijn…
Woorden
Te vaak gedacht, nooit uitgesproken
Te dicht op de tong
Door lippen gebroken
Nu alles te laat
De scherven zijn te veel
Konden we de tijd maar terugdraaien
Dan waren we nu nog heel…
Ieder zijn pijn
Ieder zijn verdriet
Verborgen voor de ander
Zodat de ander het niet ziet…
Verlaat me nooit
Laat me eeuwig vrij
Laten we samen vliegen
Sterf met mij…
DjmC
Reacties op dit gedicht
daniellecornelis vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
sunset
:
Zaterdag, oktober 11, 2008 21:51
Tonend, delend (maar een oudje wanneer ik december 2007 lees?).
Liefs, sunset
*Joanne*
:
Zaterdag, oktober 11, 2008 19:06
adembenemend.. heel mooi geschreven!
liefs
Over dit gedicht
Auteur:
daniellecornelis
Gecontroleerd door:
benji
Gepubliceerd op:
11 oktober 2008
Thema's:
[Gemis]
[Liefdesverdriet]
[Verdriet]