Het doet gewoon pijn,
dat bijna volmaakte meisje,
dat ik nooit zal zijn.
Daar aan jouw zij,
niet meer denkend aan mij.
Het is nu dus echt voorbij.
Maar kom dan later ook niet terug,
nu of nooit, en graag vlug.
Nu raak ik verward,
want jij brak mijn hart.
Maar laat nu maar zitten, ik blijf wel alleen,
maar lieg dan niet en zeg het meteen.
Het is nu over, en wat bereik je ermee,
nooit meer ons, nooit meer wij twee.
'M3LL '08