Toen en nu
Toen
en Nu
In
het verleden zag ik je al staan,
Maar
had niet de moed,
Om
naar je toe te gaan.
Bang
voor een reactie van jou,
Niet
leuk genoeg,
Of
wat je ook zeggen zou.
Nu
dan eindelijk toch wel,
Zijn
we samen gelukkig,
Samen
een stel.
Elke
seconde van de dag,
Denkend
aan jou,
Je
ogen, je lippen en die lieve lach.
Met
een gevoel waar je U tegen zegt,
Zo
onbeschrijvelijk,
Niet
iets wat je in een paar tellen uitlegt.
Ik
trek me er niks van aan,
Wat
mensen ook zeggen of denken,
Want ik weet dat we ons er samen doorheen slaan.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Roy van der Steen | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||