ingehouden snikkend
foto's, verstilde levens
pijn dringt in de
wanden, er hangt een geur
van spijt en bedroefdheid
het beeld van je verdwijning
ingehouden snikkend
en verbaasd liet je mij achter
in de puinhopen van mijn leven
een leven waar mensen me
in stilte verlaten
alsjeblieft.. ik wil zo graag
dat je blijft!
pijn dringt in de
wanden, er hangt een geur
van spijt en bedroefdheid
het beeld van je verdwijning
ingehouden snikkend
en verbaasd liet je mij achter
in de puinhopen van mijn leven
een leven waar mensen me
in stilte verlaten
alsjeblieft.. ik wil zo graag
dat je blijft!
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, oktober 14, 2008 12:20 |
| Voelbaar jouw pijn. Maar als de liefde er niet meer is; of een leven langzaam afloopt? Wie zijn wij om de andre dan hier te (willen) houden. Liefs en knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: karen* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 14 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||