- mijn gevoel -

kan het nu nooit voor bij zijn
voorbij met die vreselijke pijn
die mij doet denken
en waarvoor ik hier niet wil zijn

kan het niet stoppen
ik kan niet huilen van verdriet
alleen als ik alleen ben
en als echt niemand me ziet

ik kan het niet vergetten
het is een donker plek in mijn hard
en als ik even niets te doen heb
dan is het een zwart gat

een gaatje waardoor ik naar beneden val
een gaatje met verdriet
die op punten waar ik alleen ben
groeit maar ik weet het gewoon niet

ik ben blij hier te zijn
en heb mischien heel veel kracht
maar zou heel graag
iemand anders willen zijn

ik doe me voor zodat er niets is
ik laat mijzelf niet zien
ik kan mijzelf niet tonen
waarom mag ik niet anders zijn?

ik wil iemand worden zonder pijn
dat mensen kunnen zien wie ik ben
dat ik me niet voordoe als een leugen
maar ik mag het niet

waarom kan ik niet denken
zoals een ander dat kan
ik ga het overwinnen
maar kan het nu nog niet aan

mijn hard is nog donker
en ik heb bijna niets meer
dan ga je denken
denken aan je verdriet

het word erger maar het vald niet op
heb liefde gevonden
maar vind het moeilijk
moeilijk om echt van hem te houden

mijn gevoelend zitten krap
maar ik kan alleen maar denken
denken aan de dagen
denken aan de nachten

kan niet slapen en voel me niet fijn
voel me gevallen
en dat doet me gewoon veel pijn
maar toch wil ik verder

weer een tree om hoog
ik zal de top halen
ookal gaat het met een boog
en dan kan ik vrij zijn........