paardenbloem
de laatste paardenbloem die bloeit
het gras zal langzaam aan vergelen
de zon vandaag schraler dan ooit
dag zomer, weer eenzaamheid voor velen
een pluisje aan het dwalen
zoekend naar de rulle grond
om daar de winter te overleven
een zaadje bungelend klein en rond
zal zij het plekje eens vinden
geborgen in de armen van moeder natuur
ik zit hier zomaar wat te dromen
en deel de wind zo koud en guur
Reacties op dit gedicht
| Dwaallicht: | Donderdag, oktober 16, 2008 21:38 |
| Gewoonweg prachtig in woord en beeld! Liefs Dina |
|
| ela: | Donderdag, oktober 16, 2008 11:06 |
| Het is een prachtig beeld.ela | |
| roosjerood: | Donderdag, oktober 16, 2008 10:39 |
| erg mooi gedicht ,zo zacht | |
| Quadesh: | Donderdag, oktober 16, 2008 09:32 |
| mooi dit en ja ik wacht op de lente heb t nu al weer koud brrrrr. mooi geschreven. liefs | |
| lommert: | Donderdag, oktober 16, 2008 09:32 |
| doe maar meer ''zomaar dromen''ik geniet wel;)...liefs weer willem |
|
| red one: | Donderdag, oktober 16, 2008 09:31 |
| Erg mooi dit! Liefs Red |
|
| Corry van Emmerik-Koenekoop: | Donderdag, oktober 16, 2008 09:28 |
| heerlijk weemoedig gedicht, GG (weet jij eigenlijk waar Remie gebleven is? ;) ) het is alsof ik naast je zit :) met liefs |
|
| sunset: | Donderdag, oktober 16, 2008 09:25 |
| En ik droom met je mee. Mooi dit, heel mooi. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||