Herschreven gedicht
Nymfomane Feministe
ze famfataalde: nu ben ik de baas
sta boven je
vastgebonden lichaam
vastgebonden lichaam
tussen twee leuningen
van de keukenstoelen
ze trekkebekte staal
waar ik benauwd van werd
willoos lag ik klem
schreeuwde om mijn moeder
ze ging door:
voortaan maak ik de dienst uit
binnenhuisarchitect van jouw geest
heerser en feeks
jij bent een schaap uit mijn kudde
ik jouw dominante vrouw
draai de rollen om
jij leeft voort aan mijn touw
goed gebekt
perfect mijn lustobject
ik ruk je niet uit de angstdroom
slaap wel mijn geliefde
laat mij maar schaterlachen ahahaha
de ochtend dat zij mij ontbond
gaf zij een voetje onder mijn kont
met lompe bergschoenen
waar veters ontbraken
Reacties op dit gedicht
| Dwaallicht: | Donderdag, oktober 16, 2008 21:59 |
| Echt een héél bijzonder schrijven... héél knap gebracht! Liefs Dina |
|
| Innerchild: | Donderdag, oktober 16, 2008 14:14 |
| Ja,ja ... als een sprookjes :) En waar zijn die veters nou gebleven ???? :) / Inner |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||