En ik
de stille nacht laat mij beven
tis enkel ik en de duisternis
mijn ademhaling gaat zo zwaar
tis enkel ik en de duisternis
mijn ademhaling gaat zo zwaar
fluisteringen in mijn denken
proberen mij rustig te maken
maar het trillen word te veel
verstop mezelf in de kussens
probeer rustig te worden weer
probeer rustig te worden weer
en het lukt me maar niet
stampvoetend loop ik naar beneden
trek weer een fles wijn los
smeek gewoon laat me slapen
trek weer een fles wijn los
smeek gewoon laat me slapen
en ik fade away
langzaam maar zeker
fade away in de mist van het denken
das mijn denken...just fade away
langzaam maar zeker
fade away in de mist van het denken
das mijn denken...just fade away
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, oktober 17, 2008 14:15 |
| Drinken heeft nog nooit geholpen - al denk je tijdelijk soms van wel. Voelbaar je eenzaamheid. Groetjes en een fijne dag verder, sunset |
|
| ela: | Vrijdag, oktober 17, 2008 00:26 |
| Eenzaamheid kan rust geven,maar rust kan eenzaam zijn.ela | |
| Windwhisper: | Vrijdag, oktober 17, 2008 00:21 |
| wegkwijnen Richard, niet verdrinken in je verdriet Richard liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||