verloren dromen
intens zwart was de nacht
terwijl de maan achter de wolken riep
ga niet ga niet op weg
in je droom die verloren is
sinds gisteren aan de horizon
gezonken was in het zilt
het bed was koud
en de winter liet me weten
dat vluchten geen zin meer had
en zodra ik het verloor van de slaap
kwam ik terecht op de gletsjer
van vervlogen dromen
en de weg terug
was met zo wit als het licht
wat me verblindde met de kou
die me langzaam bevroor
en toen stierf ik met mijn laatste hoop
Reacties op dit gedicht
| peter1: | Vrijdag, oktober 17, 2008 12:55 |
| zo emotioneel ,gevoelig verwoord | |
| dario: | Vrijdag, oktober 17, 2008 11:47 |
| Je angst hier mooi blootgegeven. Weet dat angst een slechte geleider is die je alleen maar in verwarring brengt. Angst is spijtig genoeg soms sterker dan je eigen innerlijke kracht. grtz dario |
|
| verhavert: | Vrijdag, oktober 17, 2008 11:41 |
| zoveel emotie heb jij neergezet in dit prachtig dicht liefs |
|
| Exess: | Vrijdag, oktober 17, 2008 09:43 |
| Dit is geschreven met gevoel, je voelt wat je overkomt en dit heb je mooi neergezet groetjes Exess | |
| switi lobi: | Vrijdag, oktober 17, 2008 09:32 |
| Wat hopeloos voelt dit :( Ik hoop dat het "in het echt" beter voor je mag zijn! Liefs, switi lobi |
|
| sunset: | Vrijdag, oktober 17, 2008 08:48 |
| Voelbaar dit en pijnvol-verlangend droef. Liefs en warme omarmende knuf, sunset |
|
| red one: | Vrijdag, oktober 17, 2008 08:42 |
| mooi en triest, maar nu hoef je niet meer bang te zijn. Liefs Red |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||