Onafwendbaar naderbij.
Onafwendbaar naderbij.
De deuren zwaaien sierlijk open
van het verpleeghuis op de hoek.
Daar binnen staat haast onafwendbaar
het eind van ’t leven hier te boek.
Toch zijn kontakten diep en hevig
het is het allerlaatste uur
om liefde met elkaar te delen.
Heel teder , teer, zo kort van duur.
Hier heeft een streling and’re waarde
waarin een leven lang gelegd
de weerklank tint van ’t onuitspreek’bre
waarin zo alles wordt gezegd.
De broosheid van een mensenleven
richt zich hier op de eeuwigheid.
Bestemming ieder ons gegeven
maar hier directer afgeleid.
Die nadering is ook bevrijding
van wat hier onafwendbaar groeit
de heimwee naar wat God beloofde
en ons als mensheid immer boeit.
th.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, oktober 17, 2008 18:47 |
| Integer deze rakende verwoording. Met warme vriendschappelijke groet, sunset |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, oktober 17, 2008 12:54 |
| Hier kropt mijn keel Teun en tranen wellen op. Zo vol herkenbaarheid, het doet me rillen. Warme groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 17 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||