Ochtend wandeling
...
Wanneer ochtend'dauw de weg voorziet van donker tint
'n vochtig dek, te bekoorlijk voor al wat kruipt en sluipt
gedreven door 'n onbereisde heldendaad, of dwaas instinct,
wist de wandelaar zich met deze woorden bedruipt:
Langs de randen van wegen
liggen vele lijken, plat, en overreden
'n macaber spoor van slijm en wijlen slakken
van hen die te traag het asfalt heen gleden
Ik passeer de verwoeste dorpen van 't weekgedierte
de treurnis van gebroken huizen, diep mijn hart geraakt
evolutie, grootheidswaanzin, geld, gewin en gemak
O, zij hebben tornado's van ons mens gemaakt!
En stil geworden, liep ik verder
F.
Wanneer ochtend'dauw de weg voorziet van donker tint
'n vochtig dek, te bekoorlijk voor al wat kruipt en sluipt
gedreven door 'n onbereisde heldendaad, of dwaas instinct,
wist de wandelaar zich met deze woorden bedruipt:
Langs de randen van wegen
liggen vele lijken, plat, en overreden
'n macaber spoor van slijm en wijlen slakken
van hen die te traag het asfalt heen gleden
Ik passeer de verwoeste dorpen van 't weekgedierte
de treurnis van gebroken huizen, diep mijn hart geraakt
evolutie, grootheidswaanzin, geld, gewin en gemak
O, zij hebben tornado's van ons mens gemaakt!
En stil geworden, liep ik verder
F.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, oktober 17, 2008 19:10 |
| Mensen moeten opnieuw leren ''wandelen''; en klein worden, vooral klein worden. Warme vriendschappelijke groet, sunset |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, oktober 17, 2008 15:18 |
| wohhhh, ik ga je vaker lezen, wat een wonderlijk mooi gedicht is me dit zeg! Chapeau lieve groet Cobie kuzzz |
|
| Innerchild: | Vrijdag, oktober 17, 2008 14:19 |
| Wie stil kan blijven staan bij kleine dingen respecteert eens te meer de grootsheid van het dit leven ... Met liefs, Innerchild |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kuijlemans F. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 17 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||