Waar ben ik nou aan toe,
Ik word dit leven dus echt wel moe,

Ik weet niet meer wat ik moet doen,
Ik word gek van dat gezeur over poen

Ik word gek van dat gezeur over samantha doet dit of doe dat
En ondertussen val ik in een zwart gat.

Het voelt alsof ik niks waard ben,
Hoe het voelt kan ik niet beschrijven met een pen.

Snappen ze nou niet wat ik bedoel?
Of hoe ik me nou eigenlijk voel?!

Snappen ze nou niet dat ze mij bezeren,
Met dat gezeur en kleineren?

Ik ben toch geen klein kind meer,
Waarom behandelen ze mij dan zo, telkens weer.

Dus vandaar mijn vraag waar ben ik nou aan toe?
Want ik word van dat gezeur echt wel moe!