Opa.
Er zijn tijden van komen,
Er zijn tijden van gaan.
Maar lieve opa, weet dat je voor altijd in mijn hart zal bestaan.
Ik heb je nooit gekend,
En dat vind ik jammer.
Oma zo alleen, ik zie dat ze veranderdt.
Ik zie haar maar één keer in vier jaar.
En altijd als ik haar zie, moet ik aan u denken.
Het doet me zoveel pijn,
Soms vraag ik me af,
Waarom moet het zo zijn?
Oma.
Toen ik het hoorde, wist ik niet wat me overkwam.
Mijn moeder huilend aan tafel, ik kreeg er tranen van.
Ze wilde het me niet vertellen,
Ze was bang,
Ze dacht dat ik de héle tijd zou janken, omdat ik zoveel van u hou.
Dagen van pijn
Dagen van verdriet.
Zoveel stress, om één klein woordje
KANKER.
Ik accepteerde het niet.
Medicijnen die niet aanslaan.
Oma, ik was doodsbang.
Bang om u kwijt te raken.
Ik wil niet dat u gaat
Ik wil niet dat u mij verlaat.
Ik hou van je,
En dat weet je ook.
Ik blijf in je geloven
Misschien is er nog hoop.
Hoop, dat je geneest.
En weer door kunt gaan met je leven
Ookal is het maar voor héel even.