voeten in het zand
voeten in het zand.
na maanden thuis te zijn ,
toen in het ziekenhuis
en daarna ,
weer weken thuis,
zet ik mijn voeten
in het zand.
van mijn zo geliefde
strand.
de strandtenten zijn
verdwenen
en ze lachen..
al mijn tien tenen
kunnen gaan en staan
waar ik maar wil.
op het strand
is het stil.
diep adem ik de geur
van zoute
zilte kleuren
ik streel de
talloze zandkorrels
ze glijden door mijn vingers
als de tijd ,
de tijd
die ik niet kan volgen
soms verdwenen
soms even daar
ben ik terug
de tijd
ging mij soms..
te vlug.
Reacties op dit gedicht
| Zoekstertje: | Vrijdag, oktober 17, 2008 22:16 |
| Jah heerlijk hé, dat zand..?! Dankje voor jouw reactie ;) Groetjes |
|
| lommert: | Vrijdag, oktober 17, 2008 21:03 |
| daar te zijn is een verademing...het betert;)..en praat me niet over tijd ...het gaat zo snel ...graag gelezen liefs van mij willem |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||