hemelwijds
treden kraakten nerfkreten
blootsvoets onder schreden
dof onder stof in het kabinet
verloren in verlaten stil
sereen in kleed van overgave
toonde het ogenblik van ooit
hemelwijds met open deuren
ademloos onbevangen
het genezijde kind schouwde
eens gedragen onder hart
wijl onvoorwaardelijk
liefde de moederziel vulde
| Hazen: | Zaterdag, oktober 18, 2008 15:27 |
| Je draagt me in je woorden mee Maria... super !! Liefs, |
|
| tweety-ysje: | Zaterdag, oktober 18, 2008 09:11 |
| een super schrijven dit maria xxx | |
| wil melker: | Zaterdag, oktober 18, 2008 06:48 |
| Lieve Maria, waar wij de aardse last nog dragen zijn zijn blikken hemelswijd bevrijd van alle vragen alleen de draad van liefde reikt van vrijheid naar het eeuwige verbondenzijn.. Liefs.. wil melker |
|
| Fata Morgana: | Zaterdag, oktober 18, 2008 01:06 |
| Met bewondering, verbazing en herkenning gelezen, jij weet gevoel zo tastbaar neer te zetten, fijn om jou hier te lezen, liefs Fata | |
| pantarhei: | Zaterdag, oktober 18, 2008 00:46 |
| Begrijp je.. Poeh ! Ja ! Raakt opnieuw... liefs, pantarhei |
|
| Gerhardus: | Zaterdag, oktober 18, 2008 00:43 |
| de laatste strofe heeft mij diep getroffen. dit gaat diep. | |
| Auteur: maria | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||