ZWARTE VOGEL
Mijn gedachten zijn als vogels en
vliegen vrij rond in de
ruimte van mijn bewustzijn.
Ze zijn vrij om daar te gaan
waar ze vliegen willen en ze
zijn vrij om daar hun nest te bouwen
waar ze hun vleugels te ruste willen leggen.
Ze zijn vrij, vrij, vrij
en kunnen groeien tot rijpheid.
Maar soms komt
de zwarte vogel
die probeert de vrijheid te binden.
Hij pikt naar alle vredevogels en zaait
onrust in de kolonie van rust.
Dan vliegen
alle vogels op en weten niet
waar te gaan.
Dan gaat de zwarte vogel
in het diepst van mijn wezen
op zoek
naar zijn voedsel.
Hij laat mijn tong spuwen
van gif en vijandschap.
Hij controleert mijn tong
en beweegt hem te spreken
van oorlog en onrust.
Dezelfde tong die liefkoost
en lieve woordjes spreekt
en spreekt tot opbouw.
Mijn wezen verzet zich
en al snel verkiest
de zwarte vogel
een ander nest.
Langzaam keert de rust weer terug
en alles komt weer op
z'n plaats.
De vogels vliegen weer
en gaan hun weg
tot de zwarte vogel komt.
David S