Als het donker is
kijkt ze vaak door
haar klein raampje,
heel erg ver
steeds weer denkt
ze aan hetzelfde
aan hoe haar leven zover
van haar kon staan
en zij niet eens mee was
Als de zon stopte met schijnen,
en de wind blies haar bijna onver
daar ontmoette ze haar tranen
die haar van haar stuk deden waaien
Waarom toch ik,
waarom toch al die tranen die
over mijn gezicht glijden
Als het donker is ,
en er stilletjes aan terug sterretjes
aan de hemel komen,
en er komt af en toe een streepje zon
dan weet je dat je weer bijna
de zon naar waarde kan schatten