Aan het eind van de dag
Aan het eind van de dag,
Als ik mijn ogen sluit,
Is er steeds dat ene gevoel,
Waar ik weer op stuit.
Gevoelens van angst,
Van onmacht,
Van pijn,
Gevoelens alsof ik niet op deze aarde mag zijn.
Gevoel niet te mogen zijn wie ik ben,
Gevoel niet trots te mogen zijn op de persoon die ik ken.
En aan het eind van de dag,
Leg ik mijn hoofd op mijn kussen,
En denk met een lach,
Ik ga er even van tussen.
Als ik mijn ogen sluit,
Is er steeds dat ene gevoel,
Waar ik weer op stuit.
Gevoelens van angst,
Van onmacht,
Van pijn,
Gevoelens alsof ik niet op deze aarde mag zijn.
Gevoel niet te mogen zijn wie ik ben,
Gevoel niet trots te mogen zijn op de persoon die ik ken.
En aan het eind van de dag,
Leg ik mijn hoofd op mijn kussen,
En denk met een lach,
Ik ga er even van tussen.
Reacties op dit gedicht
| Passero: | Donderdag, maart 28, 2002 19:47 |
| Iedereen moet trots zijn om zichzelf te zijn. HEt is niet altijd makkelijk in deze wereld, maar het moet toch :) Je mag zeker en vast trots zijn op dat gedicht van je :) Passero...xxx |
|
| Lieverdje: | Donderdag, maart 28, 2002 19:37 |
| Mooi gedichtje, Mis. Van mij mag je er zeker zijn, en wees gerust trots op jezelf. Liefs, Lieverdje xxx |
|
| Lenus: | Donderdag, maart 28, 2002 19:02 |
| wow echt een heel mooi gedicht!!!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: (B)engeltjuh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||