een vervallen macht tekent zich af!
waar staan we nu op dit moment
heeft u dit gevoel herkent?
bittere koekjes worden er gebakken
de maatschappij heeft het zwaar te pakken
onzekerheden stappelen zich op
en wij kunnen niet makkelijk zeggen : stop
recessie,s wereldse ongemakken en ilusie,s
vliegen over de buis en treffen enerlei fusie,s
onderdaan met de vuist op tafel geslagen
gaat ons lichtje ergens branden en gaan we vragen
hoe nu verder te moeten samen de schouders eronder
dan maar weer wachten op een belangrijk mooi wonder
deemoedig eerbied voor de gevallen macht
hopend dat er zal zijn de juiste kracht
de gevallen stukjes weer te lijmen en stabiliseren
zullen we met zijn allen alles moeten proberen
deze maatschappij en wereld van jou en mij
wordt alleen in een verbond samen blij
succes gij allen die is begaan met deze wereld en ons
we gaan voor het goud maar zijn ook blij met brons
19 10 08
Reacties op dit gedicht
| rovago: | Maandag, oktober 20, 2008 01:09 |
| De vrije markt. Of de macht van het geld? Dacht ik zo. Groetjes. Rovago |
|
| Ria -rimpeling-: | Zondag, oktober 19, 2008 12:16 |
| Mooie laatste zin,en ik geloof echt dat het allemaal wel weer goed komt,we zijn gewoon even op onze vingers getikt,was misschien ook wel hard nodig! liefs Ria |
|
| Littledolphin: | Zondag, oktober 19, 2008 11:55 |
| geweldig eva! ook het geheel liefs barbara | |
| lommert: | Zondag, oktober 19, 2008 11:33 |
| het is allemaal te ervaren en te beleven...aan toegeven doe ik allerminst...als we elkaar ontmoeten willen op ''ooghoogte is er ''niets verloren...alleen te winnen;)..indenkend schrijven van jou liefs willem |
|
| Corry van Emmerik-Koenekoop: | Zondag, oktober 19, 2008 10:51 |
| die laatste zin doet ''t ''m, Eva :) we gaan voor goud, maar zijn ook blij met brons als we ons hoofd maar boven water kunnen houden op dit zinkende cruiseschip ;) ik wens je een mooie en hoopvolle zondag toe, met liefs |
|
| Windwhisper: | Zondag, oktober 19, 2008 10:01 |
| oei wat een dikke onderdrukkende duim zeg, ik denk dat heel veel mensen die wel voelen hoor, zeker waar er oorlog onderdrukking is en waar de mensen hun mond niet mogen opendoen uit angst vervolgd en gemarteld te worden of zelfs ter dood gebracht of gestenigd lieve groet Cobie kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: soulmates eva roelofsen | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||