Jong verdriet
Jong waren wij nog, ja
dat zeker maar, de keuze
moest gemaakt en wij
maakten hem
Dagenlang praatten wij
met stiekem trotse blikken
Zo vaak vroeg ik mij af
of ik niet droomde
Mij wentelde in
wensen zacht als dons
Er groeide nieuw leven
tastbaar als de liefde
Zaakjes al geregeld
een beginnend groeiende
buik, maar het bleek ons
niet gegund
Stilte volgde nadat er
vele tranen vergoten waren
Want wat er was, daar
konden wij aan wennen
en ja, zelfs heel blij mee zijn
Maar dat wat wij verloren
was onherstelbaar, konden
wij niet aan
Reacties op dit gedicht
| FunkJunk: | Maandag, oktober 20, 2008 22:03 |
| Heel mooi! Grtz.xx |
|
| Littledolphin: | Maandag, oktober 20, 2008 16:17 |
| rakend schrijven liefs barbara | |
| Windwhisper: | Maandag, oktober 20, 2008 15:49 |
| intens schrijven, zoiets is altijd zo ingrijpend en kost heel veel tranen lieve groet Cobie |
|
| Yellow: | Maandag, oktober 20, 2008 15:41 |
| zeer mooi en rakend, dat is zeker waar, Y. |
|
| KillingAngel: | Maandag, oktober 20, 2008 15:20 |
| Het is al bijna een jaar geleden, maar ik schrijf nu pas weer:) | |
| Ria -rimpeling-: | Maandag, oktober 20, 2008 15:18 |
| Rakend gedicht,onze dochter heeft onlangs ook een miskraam gehad! Zo verdrietig is dat! liefs en knuf Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: KillingAngel |  
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||