Te Laat
Een klap in mijn gezicht
toen je tegen me zei
Er is genoeg aangericht
ik ben liever weer vrij
****
Alsof ik geen adem kon halen
stond ik verstijft...
De prijs die ik moet betalen
nu jij hier niet meer blijft
****
De tranen die vloeiden
zo stil zonder jou...
Het verlangen dat groeide
omdat ik nog steeds van je hou
****
Jou vertrek lijkt mijn eind
mijn eind van geluk..
Wanneer jou beeld weer verschijnt
in mijn hoofd.. ben ik stuk
****
Dacht dat je veel om me gaf
en nog meer van me hield
Is dit nu mijn straf...
heb ik de relatie vernield?
****
Ben ik onwetend geweest
heb ik niet goed geluisterd
Of ben ik door mijn geest
wel zachtjes ingefluistert
****
Wilde ik misschien niet geloven
dat wij in het stadium kwamen
Dat het vuur was komen te doven
en dat er een einde kwam aan samen
****
Te laat om wat te zeggen..
om het verleden uit te wissen
Te laat om uit te leggen...
hoe zeer ik je zal missen
****
toen je tegen me zei
Er is genoeg aangericht
ik ben liever weer vrij
****
Alsof ik geen adem kon halen
stond ik verstijft...
De prijs die ik moet betalen
nu jij hier niet meer blijft
****
De tranen die vloeiden
zo stil zonder jou...
Het verlangen dat groeide
omdat ik nog steeds van je hou
****
Jou vertrek lijkt mijn eind
mijn eind van geluk..
Wanneer jou beeld weer verschijnt
in mijn hoofd.. ben ik stuk
****
Dacht dat je veel om me gaf
en nog meer van me hield
Is dit nu mijn straf...
heb ik de relatie vernield?
****
Ben ik onwetend geweest
heb ik niet goed geluisterd
Of ben ik door mijn geest
wel zachtjes ingefluistert
****
Wilde ik misschien niet geloven
dat wij in het stadium kwamen
Dat het vuur was komen te doven
en dat er een einde kwam aan samen
****
Te laat om wat te zeggen..
om het verleden uit te wissen
Te laat om uit te leggen...
hoe zeer ik je zal missen
****
Over dit gedicht
| Auteur: Sandra B | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||